Manuel Kneepkens - Een lange neus

Manuel Kneepkens (Heerlen, 1942) staat bekend als een uitbundig dichter. Ook ontbreekt de politieke noot zelden in zijn werk. Want de taak van de dichter beperkt zich volgens hem niet tot het zetten van welgekozen woorden op papier. Ook de samenleving dient (weer) poëtisch te zijn. Hoe wil een dichter anders weerklank hebben?

Satire wordt bij dat ‘poëtiseren’ van de samenleving niet geschuwd. Integendeel. De dichter trekt bij voorkeur een lange neus, zelfs tegen het Heelal... Het gedicht nadert dan de cartoon.

De portfolio van deze bundel is dan ook gevuld met kleurige tekeningen van de dichter, die de Beeldende Kunst pleegt te zien ziet als ‘poëzie met andere middelen.’ Ook de Beelddichten, die de bundel besluiten, getuigen van die opvatting.

Met de bundel Een lange neus viert de schrijver, tekenaar, politicus en jurist Manuel Kneepkens op aantrekkelijke wijze zijn 75e verjaardag. Forever Young!

Boekgegevens

Gedichten en beelden: Manuel Kneepkens
ISBN: 978 94 92401 10 6
Formaat: 22x27 cm
80 pagina's
Prijs: € 25,00

Helena van Heerlen

Vannacht bevond ik mij plots op het terras
van tennisclub ‘Heesberg’
En ook zij was daar, de langbenige blondine
die wij, gymnasiasten, Helena noemden
Vriendschap en Liefde waren zoals in een droom behoort

Alleen dronken we nu Champagne, niet langer Grenadine
Gymnasiasten uit de Jaren Vijftig
bleken plots Onsterfelijken…
Athanatoi met tennisrackets!

En ook het blond haar van Troje’s First Lady
was nog even glanzend lang als vroeger
En ook dezelfde lach kleurde haar wangen

Tussen onze Homerusboeken, bruinrood gekaft
schitterden de heuvels van het Krijtland in de verte
als onze toekomst, oneindig jade

Hoe was ’t mogelijk, na zoveel jaar Carboontijdperk
verenigd in een droom op de Olympus
van tennisclub ‘Heesberg’
met Menelaos’ echtgenote, Paris’ concubine

en roetvingerig Heerlen al zo lang verlaten…

O, Heerlen, mijnstad van mijn ruggenmerg

Carboonzwart Troje
aan een mergel-
Gele Zee

Manuel Kneepkens werd in 1942 geboren te Heerlen. Echter al spoedig verhuisde het gezin naar de Casinolaan, Terwinselen, vlakbij de ingangspoort van de mijn 'Wilhelmina'. Dagelijks heeft Kneepkens de mijnwerkers naar en van deze mijn aan zijn huis voorbij zien trekken. Na een aantal jaren verhuisde de familie terug naar Heerlen. Op het Bernardinuscollege te Heerlen was Pé Hawinkels zijn klasgenoot en beiden werden zij redactielid van 'Binden en Bouwen', de schoolkrant die toen landelijk furore maakte. Met o.a. Harrie Geelen, Ruud en Wil Groen en Hubert-Jan Henket maakten ze deel uit van de 'Tekencklub' die in 1956 het panorama van Heerlen schilderde. In 1960 ging hij rechten studeren in Leiden. Na zijn afstuderen en na enkele omzwervingen vestigde hij zich in Rotterdam. Daar kreeg hij als raadslid landelijke bekendheid, met name door enkele spraakmakende acties. Ook was hij in de raad de grote tegenstander van Pim Fortuyn. Echter zijn geboortestreek heeft hij nooit vergeten. In een interview heeft Manuel Kneepkens eens gezegd dat hij Zuid-Limburg beschouwt als het museum van zijn jeugd. Vrijwel voor elke bundel die hij heeft gepubliceerd, heeft hij dit museum bezocht.

terug «