Nils Chr. Moe-Repstad (1972) is een van de interessantste Scandinavische dichters van dit moment. Hij schrijft over de meest uiteenlopende onderwerpen en laat in zijn werk verschillende historische tijden door elkaar heen lopen. ‘Al die brokken en flarden en fragmenten vormen een bouwsel waarvan niet de ingang maar de exit nauwelijks te vinden is,’ schreef Peter Verhelst over 19 vergiftigingen (Azul Press, 2017).
Dat gaat ook op voor het monumentale Wunderkammer (27 catalogi). Toen Wunderkammer in 2016 in Noorwegen uitkwam, werd die in de pers een monument in de Noorse poëzie genoemd. Er volgde een explosie van lovende recensies in de Noorse media. De bundel, waarvan je gezien de omvang misschien zou verwachten dat hij onverkoopbaar zou zijn, was al snel aan een tweede druk toe. Het is een systemische bundel, bestaat uit 27 catalogi en 734 gedichten en is gebouwd volgens de fractaaltheorie van wiskundige Benoît Mandelbrot.
Jan Baeke in zijn nawoord:
Moe-Repstads Wunderkammer is een prachtige poëtische uitnodiging om samen met de auteur de complexiteit en overvloedigheid van de werkelijkheid in ogenschouw te nemen en de consequenties van allerlei denkbare verbanden te doordenken. Die uitnodiging schuilt onder andere in de vele terzinen waarin de ik zich tot een jij richt. Wie die jij ook is, of in de opzet van de auteur zou kunnen zijn, het feit dat een jij wordt aangesproken, dat je als lezer met veronderstellingen wordt geconfronteerd die ook op jezelf van toepassing kunnen zijn, maakt Wunderkammer tot een poëtische topografie van een universeel menselijke zoektocht, die daarmee ook die van de lezer is.
Boekgegevens
Auteur: Nils Chr. Moe-Repstad
Vertaling: Liesbeth Huijer
Nawoord: Jan Baeke
Vormgeving: Edwin Smet
ISBN: 978-94-92401-40-3
Formaat: 18x15 cm
848 pagina's
nur 306
Prijs: € 45,00
Nils Chr. Moe-Repstad
foto: André Loyning
Nils Chr. Moe-Repstad
Nils Chr. Moe-Repstad (Kristiansand, Noorwegen, 1972) debuteerde in 1996 met de bundel Nå (‘Nu’) die goed werd ontvangen. Sindsdien verschenen er nog negen dichtbundels. Moe- Repstad werkte als dichter een aantal keer samen met beeldend kunstenaars en musici. Van 'Teori om det eneste' (‘Theorie over het enige’, 2013) werd bijvoorbeeld later een CD gemaakt waarop Moe- Repstad teksten uit die bundel leest en begeleid wordt door de musici Nils Petter Molvær, Eivind Aarset, Jan Bang en Erik Honoré. In '19 vergiftigingen' (2014) komen vergiftigingen in de breedste zin van het woord aan bod: infecties, virussen, epidemieën, milieuvervuiling, politieke corruptie en economische uitbuiting. Het gaat over zowel concrete als metaforische vergiftigingen, over vergiftigingen in het verleden en in het heden, of over allebei. Niet alleen de onderwerpen in 19 vergiftigingen, maar ook de verwijzingen naar de bijbel, literatuur, wetenschap, economie en geschiedenis lopen wijd uiteen. Meestal kloppen die verwijzingen, maar Moe-Repstad geeft ook toe dat hij ‘kan liegen als de pest’. In de Noorse media wordt vaak benadrukt dat Moe-Repstad veel van zijn lezers eist, dat hij een intellectuele dichter is. Maar ook als je niet direct alle verwijzingen en termen die Moe-Repstad gebruikt (her) kent, boeit deze poëzie met haar dreigende ondertoon: ze grijpt je bij de keel en schreeuwt om herlezing. Nils Chr Moe-RepstadNils Chr. Moe-Repstad foto André Løyning
Liesbeth Huijer (vertaalster)
Liesbeth Huijer (1972) vertaalt uit het Noors en het Zweeds. Ze studeerde Nederlands in Leiden en Scandinavistiek in Trondheim en Oslo. Eerder verschenen haar vertalingen van werk van de Noorse dichters Nils Chr. Moe-Repstad (19 vergiftigingen) en Ruth Lillegraven (Sikkel), en een keuze uit het werk van de Zweedse dichter Ulf Karl Olov Nilsson / UKON (Ik wilde dichter zijn).
Liesbeth Huijer
Foto: Rosa van Ederen
Fulco Ottervanger / Peter Verhelst / Joke Werbrouck
Fulco Ottervanger zette tien gedichten uit Wunderkammer (27 catalogi) van
Nils Chr. Moe-Repstad op muziek.
Peter Verhelst sprak de gedichten in en Joke Werbrouck maakte er video's bij.
U kunt ze > hier bekijken
Dit is gedicht 161 uit de Catalogus 06 -
De ideeën, de koninkrijk Lydië:
Je was de laatste engel die de bomen gebruikte om de hemel te verhogen
ik verliet vele verliezen omdat het denken ontbrak, maar later toen je me
in het hoogste vond, deed je alles voor een schaal, niet voor een identiteit